stílbrots-tanka af kaffihúsi

grænt te í bolla
og borðplata úr timbri
hvergi sólarljós
frostbitnar ungmeyjarnar
eru mjúkar að innan

Kaffihúsabrölt

Nú sit ég á Kaffibrennslunni. Það er aldeilis nýtt. Prikið er ennþá lokað vegna viðgerða (en svoleiðis er einmitt ídeal efni til að setja á heimasíðuna, kæra Prik), og verandi með mína ókunnu-staða-fóbíu þótti mér ráðlegast að fara hingað í staðinn.

Reyndar er aðeins fleira sem kemur þar að, en ég hef nokkur viðmið þegar kemur að svona löguðu:

• Ég þarf að geta setið upp við vegg.
  
• ..allra helst í horni, en það er bara bónus í rauninni.
  
• Það má hvorki vera of bjart né of pússað. Timbur og skökk málverk vekja oft lukku.
  
• Þetta á sérstaklega við um stólana. Plast- eða málmstólar eru alveg síðasta sort.

Annað sem ég tel staðnum til góða en finnst samt ekki dauðnauðsynlegt er t.a.m. gott borðpláss, þráðlaust internet, rafmagnsinnstungur (sem hægt er að nýta til að hlaða síma eða tölvu, til dæmis), útsýni, almennileg þjónusta og reykleysi.

Mér finnst líka gott að geta ekki séð allan staðinn frá því þar sem ég sit, en það kemur inná það sem mér finnst skipta kannske mestu máli, og það er að ég geti fengið að vera í friði. Ég gæti verið með góðan drykk í hönd, umkringdur betra fólki á besta kaffihúsi sem ég hefði nokkurntíman stigið inná, en ef þjónustuliðið kæmi til mín á hálftíma fresti til að gá hvernig ég hefði það þá væri ég farinn á nótæm. Ef þú vilt endilega hafa stöðuga róteringu á borðunum þá ættirðu að vera að reka skyndibitastað, ekki kaffihús.

En þessi staður er fínn. Tebollinn er í minni kantinum, en það er hinsvegar mátulega stórt hald á honum.. eitthvað sem ég get í raun og veru komið vísifingrinum inní, ekki einhver nybba sem ég þarf að grípa á milli þumals, vísifingurs og löngutangar. Hata svoleiðis.

Þannig hafa þeir það á Te og kaffi. Og þar er líka alltof alltof bjart. Og það eru krakkar þar! Börn! Og þess utan stanslaus hávaði í vélunum bakvið borðið.. bókstaflega ekki samræðufriður.

Ég er að spá í að gefa sjálfum mér svona límmiða í jólagjöf:



-b.

Hugmyndin að Super Mario Bros

I thought: "I wonder what it would be like to have a character that bounces around. And the background should be a clear, blue sky."

Þetta er án gríns það sem hann segir að hafi verið kveikjan. Aðeins einfaldari hugmynd.. Skopp og blár himinn.

Ég sé fyrir mér gaurinn sem bjó til Doom segja ,,Mér datt bara í hug að búa til persónu sem gæti snúið sér í hring. Og það væri kannske blóð einhverstaðar."

En reyndar er þetta ekki svo galið. Svona leikir byggjast náttúrulega að nær öllu leyti á því hvernig leikmaðurinn getur athafnað sig í umhverfi leiksins.. og hoppin hjá honum Mario karlinum eru auðvitað síðan orðin ðí stöff of ledjend.

Ég man að Hallur, sem hefur ætíð verið forfallinn fps sjúklingur, sagði mér einhverntíman að stóra málið í kringum Quake hefði ekki síst verið það að umhverfið, svæðið sem þú hreyfðir þig um í, var forritað í þremur víddum. Þ.e.a.s. að þú gast gengið yfir einhverja brú einhverstaðar, labbað upp stiga, og gengið síðan yfir aðra brú sem lá þvert á hina, einsog í kross. Áður höfðu ekki verið til svona lagskipt borð í þrívíddar-skotleikjum.

Og ef ég man rétt þá gat maður líka flogið?

-b.

Vantar þig kústaskáp?

8m3 herbergi til leigu, auglýst á studentamidlun.is. Nokkuð stór rúmdýna getur fylgt með, segir þarna. Nújæja.. bónus.

Víst er ég fokking snillingur

Þetta próf sagði mér það:

Your IQ Is 120

Your Logical Intelligence is Below Average Your Verbal Intelligence is Exceptional Your Mathematical Intelligence is Exceptional Your General Knowledge is Above Average

..ekki orð um það meir, hm.

Mikið ofsalega er mér illa við Valgerði Sverrisdóttur. Svo mjög að ég man hvað hún heitir. Far þú fjandans til, Valgerður.

-b.

Uppáhalds álegg

10-11 hérna niðri eru farnir að selja Búrfells lifrakæfu. Loksins, segi ég. Búrfells lifrakæfan er, einsog alþjóð ætti að vita, besta lifrakæfa sem þjóðin hefur alið af sér, ef ekki hreinlega besta álegg (ef við skilgreinum álegg sem eitthvað-sem-hægt-er-að-hafa-oná-brauð-en-varla-éta-eintómt) sem fram hefur komið í árþúsundir.

Ég sé að Már hefur hringt í mig klukkan nítján mínútur yfir átta í morgun, og ég sé að ég hef meira að segja svarað hringingunni. En ég man ekki eftir því fyrir mitt litla líf. Svaf til rúmlega tólf og fór létt með það.

-b.

Brakandi battlstjarna

Tíundi þáttur annarrar seríu ,,Battlestar Galactica" er to be continued.. þáttur og nú er ég súr. Næsti þáttur kemur í sjónvarpið úti í febrúar minnir mig. Reyndar er þátturinn nokkuð slappur. Tónlistin er hræðileg. Mér fannst tónlistin í fyrstu seríunni einmitt helvíti vel við hæfi, en henni hefur farið halloka í seinni þáttaröð. Tíundi þáttur var alger botn hvað það varðar.

Sjónvarpið maður.

Hunt's tómatsósa hefur verið 100% tómatvara í nokkur ár, í auglýsingum og svona. En nú þarf að keyra allt í botn: Hún er auglýst sem jafnvel meira en hundrað prósent! Tómatsósan sem hirðir ekki um stærðfræði! Hamingja og franskar í áttunda himni.

Þegar ég braka í puttunum þá geri ég það oftastnær svona einn í einu og í þessari röð:

1. þumall hægri handar
   
2. þumall vinstri handar
   
3. baugfingur hægri handar
   
4. baugfingur vinstri handar
   
5. vísifingur hægri handar
   
6. vísifingur vinstri handar

..stundum hætti ég bara eftir þessa rútínu. Og held áfram að gera það sem ég var að gera, enda er þetta eitthvað sem ég dett oní þegar ég er með hugann við annað, en hendurnar þurfa að gera eitthvað. Það að taka saman greipar og braka í öllusaman svona krakkakrakk er allt annar hlutur. Það er meðvitað verk einsog að sparka í vegg eða fleygja upp hornunum.

Aðferðin sem ég nota oftast og gildir fyrir þessa röð hér fyrir ofan er svohljóðandi: þumlarnir eru fyrstir, en þá klemmi ég fremsta hluta þumalsins á milli vísifingurs og löngutangar sömu handar, og toga hann uppávið um leið og ég herði takið með vísifingri. Þetta er svolítið eins og að brjóta sprek á læri sér.
Hina fingurna tek ég einfaldlega með þumlinum og herði takið þartil þeir gefast upp..

Það kemur samt fyrir að ég klára restina af puttunum og þá fer það yfirleitt svona:

7. litliputti hægri handar
   
8. litliputti vinstri handar
   
9. langatöng hægri handar
   
10. langatöng vinstri handar

Þetta er vegna þess að það brakar sjaldan sem aldrei í löngutöngum, en kannske eilítið oftar en svo í litluputtunum.

Í framhaldi af þessu gæti ég farið útí að snúa uppá puttana og braka þá í fyrstu kjúkum fyrir ofan hnúa. En þá geng ég venjulega frá vísifingri að litlaputta á hægri hönd og svo sama ferli á vinstri hönd (þetta virkar hinsvegar ekki á þumalinn).

Síðan get ég brakað í öllum tánum mínum með þeim einum saman.. þ.e.a.s. hendurnar þurfa hvergi að koma nálægt. En það er efni í heilan póst í sjálfu sér.

...

Strákarnir vilja mæta í ræktina klukkan átta í fyrramálið. Þeir eru snar.

-b.

Nú hef ég setið hér í sirka sex tíma

Don't let it end like this. Tell them I said something.

Everybody treats me like some kind of lowlife just because I'm the symbolic embodiment of all the evil in the universe.

Afhverju hef ég aldrei heyrt minnst á þetta áður?

Og þessi bók er aðeins meira fokkt öpp. Hvað þá þessi hér. Sjá mynd:



Meira dundrið.

-b.

Skemmri laugardagur

Ansi góður ræktari í dag. Vaknaði auðvitað alltof seint og með smá tak í herðunum, en þá er massív axlarpressa allra meina bót. Sit á Prikinu núna og var að klára lítinn bjór + vatnsglas, í kvöld stendur til tortillu-át með Má (og e.t.v. Davíð) og svo jólabjór. Það er fyrsti í aðventu á morgun svo það er allt í lagi.

Þýðingarvinnan fær eitthvað að sitja á hakanum ennþá.

-b.

Enn af sjónvarpi

Ah, sæ fæ. Hvar væri keppur minn án þín?

Ég er að verða búinn með fyrstu þáttaröð af ,,Battlestar Galactica". Get ekki hætt. Ég veit ekki hvort ég er bara farinn að ná í gott sjónvarp eða hvort viðmiðin mín fara lækkandi.. mig grunar reyndar að ég hafi haft fordóma gagnvart þessum þáttum síðan ég sá Warren Ellis minnast á þá í einhverjum dálknum þarsem hann var að bera saman teiknimyndasöguna From Hell og bíómyndina sem var byggð á henni. Kvótið var einhvernvegin svona:

If the movie was an episode of Battlestar Galactica with a guest appearance by the Smurfs and everyone spoke Dutch, the graphic novel is Citizen Kane with added sex scenes and music by your favourite ten bands and everyone in the world you ever hated dies at the end.

-Mor gúddness.

..en hvað veit hann sosum. Mér þykir nokkuð skemmtilegt að sjá þátt sem grípur til grískrar (nb. ekki latneskrar) goðafræði og hefur bara gaman af að velta sér uppúr því. Pláneturnar eru skírðar eftir stjörnumerkjunum, for cryin' out loud. Og þessi togstreita á milli eingyðis- og fjölgyðistrúar vekur upp ýmsar spurningar.. Jú og svo er þetta líka ágætis tilbreyting frá því einsleita batteríi sem ,,Star Trek" er (þótt ég hafi nú alltaf haft gaman af Star Trek). Hver einasti þáttur endar ekki á fullvissunardæmi þess efnis að skipstjórinn sé besta manneskja sem litið hefur dagsins.. geim.

Fór með Martoni og Má á Lord of War áðan og hafði bara gaman af. Einstaka veikir punktar, þá kannske helst í voís óverinu (gef mér orð, nýyrðamenn). Gott dæmi: ,,They say 'evil prevails when good men do nothing'. What they should say is 'evil prevails'."
Fín hugmynd en arfaslök tenging á milli. Þegar þú vilt koma því til skila að fólk ætti að segja eitthvað eitt í staðinn fyrir annað þá gerirðu það alls ekki með því að segja ,,fólk ætti að segja".

..það er að segja í bíómynd. Það er allt í lagi að gera það á netinu.

-b.

eXTReMe Tracking - Science

Ég er sífellt að ákveða eitthvað seint að nóttu eða kvöldi sem ég fell síðan frá þegar ég vakna daginn eftir. Heimurinn er einhvernvegin allt annar.

Sem minnir mig á nokkuð sem Foucault sagði, og kom fram í tímanum í gær, að maður gæti ekki búist við því að lausnir fyrri tíma gætu leyst vandamál nútímans.
Hann sagði þetta náttúrulega ekki í þessum beinu orðum. Enda var maðurinn franskur. Og hann átti jú við ,,fyrri tíma" einsog hið klassíska skeið vestrænnar siðmenningar, en punkturinn stendur enn. Hugtök og rannsóknir spretta upp úr samfélagi hvers tíma sem elur þau, sem þýðir að niðurstöður fyrri tíma geta kannske gefið einhverja vísbendingu um lausn, en standa ekki gildar í sjálfum sér.

Já, ég gæti reyndar heftað eitthvað aðeins neðan á þetta, en ég nenni því ekki. Ég þarf að fara að horfa á Battlestar Galactica, post haste!

-b.

Foucault, frh.

Ég er búinn með þetta núna, held ég bara. Ágætis dagsverk.

Foucault

Ókei, ég er að vinna að fyrirlestrinum núna. Alveg satt.

Kaffi leið(i)

Það hefur komið fyrir tvisvar, og núna í þriðja skiptið, síðan ég hætti að drekka kaffi, að mig hefur langað í kaffibolla. Ég sá mynd af kaffibolla á skrifborði og ég fékk bragðið af rjúkandi kaffi með mjólk uppí mig (svona einsog þegar maður hugsar um bragðið af rosa sterkum brjóssigg og fær sting í tunguna). Núna ágerist það bara. Málið er að ég á nóg af kaffi hérna heima, og græjurnar til að búa það til (allt reddí fyrir gestina sko), en langar mig í raun og veru til að drekka kaffi?

Það er bara ein leið til að komast að því.

..en það þýðir samt ekki að ég þurfi að fara þá leið. Stundum er betur heima setið en af stað farið.

Á hinn bóginn gæti þetta verið eintóm vitleysa í mér. Afhverju ætti ég ekki að geta drukkið kaffi einsog annað fólk? Ég hætti að drekka það, hef ekki bragðað það síðan, og hef þannig sannað fyrir sjálfum mér að ég er ekki háður því (ef það var einhverntíman til umræðu)..

Þetta er reyndar svolítið flókið dæmi, að vera háður einhverju eða ekki. Ég er viss um að einhver myndi telja mig alkahólista, en ég hef nokkuð oft tekið mér pásu í þeim efnum án þess að líða illa (að öðru leyti en því að mér hefur leiðst að hanga edrú með fylliríngjum og fara snemma heim). Kannske hefur það ekki nóg að segja, ég treysti mér ekki til að fullyrða um neitt..

Víst var mér farið að líða illa af kaffidrykkju á sínum tíma, en hluti af ástæðunni fyrir því að ég hætti bara var sá að ég vildi gá hvort það væri eitthvað vandamál fyrir mig. Og það var það alls ekki. Það var svipað þegar ég hætti að éta sælgæti á sínum tíma (sem ég hef reyndar læðst aðeins í aftur uppá síðkastið, bölvaður), en ég saknaði þess ekki heldur.

En það vekur upp spurningar um almennt viðhorf manns til umhverfisins. Ef ég get sleppt takinu af svona löguðu án þess að pæla mikið í því, segir það þá eitthvað um samband mitt við aðra hluti og jafnvel fólkið í kringum mig?
Ég ætla alls ekki að halda því fram að ég sé laus við alla fíkn (síður en svo), en svoleiðis manneskja hlýtur að skynja heiminn á annan hátt en bræður hennar. Og varla er þetta annaðhvort-eða, við skyldum ætla að fólk sé á einhverjum skala þegar kemur að þessu einsog öðru.

Kannske er þetta bara ég að leita að staðfestingu á því að ég sé geðveikur þannig að ég geti hætt að haga mér einsog maður. Það sem mér líkar verst í eigin fari er það hversu auðvelt ég á með að réttlæta eigin vitleysu fyrir sjálfum mér.

-b.

Kvót dagsins: ,,Battlestar Galactica"

-They better start having babies.
(þögn)
- ..Is that an order?

Enn af draumi

Ég mundi meira af draumum næturinnar núna áðan inná Bókhlöðu. Ég sat með honum Halli oná frekar hárri byggingu, og til hinnar hliðarinnar við mig sat einhver bjáni. Hallur fór að atast í honum, svona einsog honum er lagið, og allar tilraunir mínar til að stilla til friðar dóu fyrir daufum eyrum. Loks fer Hallur að slá til þessa flóns yfir mig (þar sem ég sit á milli þeirra ennþá) og ég öskra þá á hann að slaka á því hann eigi eftir að detta framaf.

Nú sagði ég þetta ekki bara til þess að fá hann til að hætta þessari vitleysu, heldur líka vegna þess að ég fékk það á tilfinninguna að hann ætti í raun eftir að detta framaf, og að ég gæti óttalega lítið gert í því.. en með því að láta hann vita af því að ég sæi framá það hafði ég allavega gert eitthvað - eða ég gæti a.m.k. haldið því fram.

Það kom mér þessvegna ekki á óvart þegar áflogin ágerðust og Hallur missti fótana. Hann rann niður eftir þakinu með aulann í eftirdragi, en ég reyndi að teygja aðra löppina niður á eftir honum svo hann gæti gripið í, og hélt með annarri höndinni í súðina. Bjálfinn greip í mig, Hallur greip í hann, en missti takið og féll niðuraf þakinu. Ég heyrði meira að segja dynkinn sem kom þegar hann lenti á malbikinu fyrir neðan.

Mjög óþægilegur draumur..

-b.

Kapítalískir draumar

Mig dreymdi í nótt að ég væri á harðahlaupum frá barnaskólanum mínum gamla að gagnfræðaskólanum, en þegar ég var að koma að dyrunum fattaði ég að ég var ekki lengur nemandi þar, og tók stefnuna á fjölbrautarskólann. Til þess að komast þangað þurfti ég reyndar að fara í gegnum leikfangabúð á inniskónum mínum - ennþá á harðahlaupum.

Ég kveikti samt ekki á því fyrren ég vaknaði að ég er ekkert í fjölbrautarskólanum heldur.

Síðan var ég líka að lesa einhverja bók, sem ég man ekki um hvað fjallaði, en ein setning situr eftir af einhverjum ástæðum:

In Solamnan, a thing's value lay not in how much it cost, but in how very, very expensive it was.

Málið er að ég man óljóslega eftir því að hafa verið að lesa þessa línu, og þarsem ég gaf mér að þetta Solamnan væri fyrirmyndarríki þá breytti ég ,,lay in how much it cost" í ,,lay not in how much it cost" jafnóðum og ég las. En þá kom þessi viðbót.. einhver átök í gangi þarna.

Ég er farinn að stressa mig á því hversu fáum blaðsíðum ég skila í dag. Þetta eru bara fimm síður, tæpar.. Vona að það blessist einhvernvegin.

-b.

I, for one..

Starbucks To Begin Sinister 'Phase Two' Of Operation

Though the coffee chain's specific plans are not known, existing Starbucks franchises across the nation have been locked down with titanium shutters across all windows. In each coffee shop's door hangs the familiar Starbucks logo, slightly altered to present the familiar mermaid figure as a cyclopean mermaid whose all-seeing eye forms the apex of a world-spanning pyramid.

Að sofa er ekki að vinna

Núna áðan datt mér í hug að setja í nokkrar vélar og eiga þannig hreina sokka til að fara í á morgun. Rosa fín hugmynd, í sjálfu sér. En þegar ég tók úr seinni vélinni núna rétt í þessu sá ég að ég hafði gleymt að taka æfingaprógrammið úr bláu buxunum, þannig að bréfið hafði blotnað í vasanum, leyst upp og hlaðist utaná öll hin fötin í vélinni einsog pappírsflasa. Ég nenni ekki að þvo þetta allt aftur, vona bara að draslið hverfi einhvernvegin í þurrkaranum.

...

Ég vakti frameftir öllu á fimmtudaginn, glápandi á eitthvað rusl og vinnandi í því að koma nýrri heimasíðu Torfhildar í rétt horf, þannig að þegar ég vaknaði klukkan rúmlega átta til að mæta á málþingið hafði ég sofið í kannske þrjá tíma. Svo fór ég að vinna um þrjúleytið og vann til rúmlega tólf. Kom heim, svaf í fimm tíma sirka og fór aftur í vinnuna. Kom heim um fjögurleytið og lagðist uppí rúm og glápti á eitthvað í sjónvarpinu.. reyndi síðan að kíkja í partí til Tinnu, drakk rúmlega einn bjór og smá viskí en var geispandi einsog gamall maður og hálfsvimaði af því litla áfengi sem ég hafði drukkið (án þess þó að finna mikið á mér).

Þannig að ég fór heim og svaf.

Datt í hug önnur leið til að fokka í bannernum á nýju síðunni. Prófa það núna, hei!

-b.

Matur og myndir

Ég vaknaði fyrir allar aldir í morgun. 08:20 held ég. Og aldeilis ekki af sjálfsdáðum, ónei.

Það er hugvísindaþing í dag, og það eina sem ég var spenntur fyrir var á bilinu hálfníu til hálfellefu. Þannig að ég reif mig á lappir eftir rúmlega þriggja tíma svefn og var samferða Inga Birni niðri Aðalbyggingu. Það verður sérstaklega spennandi að sjá hvað verður úr þessum DV pælingum hans Guðna, en reyndar voru allir fyrirlesararnir að kynna nokkuð skemmtileg efni.

Á leiðinni heim kom ég við í 10-11 hérna niðri og kiptti með mér mjólkurfernu. Jólamjólkin er komin í búðir, veröld sé lof. Ég var samt ekki alveg nógu sáttur við sendinguna sem þau hafa fengið hérna í hús, þar sem þessi svokallaða ,,jóla"-mjólk rennur út heilum mánuði fyrir aðfangadag. Sjá:



Súr og kekkjótt mjólk er alls ekki líkleg til að koma mér í jólaskapið, skal ég segja ykkur.

-Annars er þetta, svo ég komi því nú að, aðalkosturinn sem ég sé við að eiga myndavél. Tækifærismyndir eru góðar og skemmtilegar og allt það, en þarsem maður er jú með þetta skrásetningarbrjálæði endalaust, þá er þessi kostur mikill haukur í horni fyrir karlinn. Ef ég rek augun í eitthvað sem mig langar til að muna eða eiga eða deila þá get ég bara tekið mynd af því.
Ég get ekki gert það upp við mig hvort myndaflúrrían sem maður sér á ákveðnum heima- og blóksíðum er ákveðið framhald af þessu eða hreinlega allt önnur skepna.. Getur verið að það sé skrásetningarþörf sem fær fólk til að taka myndir af sjálfu sér í mismunandi múnderingum svo að segja daglega, eða mynd eftir mynd eftir mynd af sömu fjallasýninni útum gluggann hjá sér?

Síðan ég kláraði síðustu efnisgrein er ég búinn að matreiða (og borða) hádegismatinn minn: tvær samlokur. Þær eru hér:



Mikið er þetta girnileg mynd.

-b.

Fámennar gæsalappir

Af nörd.is, heimasíðu tölvunarfræðinema:

Vísindaferðinni sem átti að vera á morgun, föstudag, verður aflýst vegna þess hve fáir eru búnir að skrá sig.

Ég tel mig geta ábyrgst það að svonalagað hefði aldrei komið fyrir í bókmenntafræðinni, ef ekki hugvísindaskorinni allri.

Ég hvarf frá ómögulegri síðuuppsetningu eftir hárrétta gagnrýni frá honum Davíð.. Fólk þarf myndir. Myndir myndir myndir. Kannske ég ætti að setja einhverja mynd hér á þessa síðu líka? Nóvemberkaktusinn minn væri góður hedder. Eða eitthvert fylleríislandslagið. Eða ,,byssan" með gæsalöppum.

Nei, ég sjálfur að merkja drauga-gæsalappir fyrir ofan höfuð mitt. Ég held öngunum útfyrir þessa tvo dálka og umlyk þá báða með gæsalöppum. Hversu mikill rosi er það?

Ansi mikill rosi, það er hversu mikill rosi það er.

-b.

Maður lifir ekki á Eldrefnum einum og sér

Ein af þeim eldrefs-viðbótum sem ég get ekki mælt nógsamlega með er Tab Clicking Options, en með henni getur maður lokað flipum með tvíklikki. Ég hef ekki snert bévað x-ið þarna til hliðar svo mánuðum skiptir. Og tvíklikk á auða svæðið til hliðar við flipana opnar nýja flipa (sem ég nota reyndar ekki, ctrl+t er mun fljótlegra).

En þá kemur fyrir að ég tvíklikka óvart á einhvern grúví flipa.. sem er leitt. En þá kemur hinn réttnefndi undoclosetab til sögunnar. Hægrismellari og flipinn er kominn aftur á sinn stað. Frábært!

Þetta eru líklegast þær viðbætur sem ég nota hvað mest, en fast á hæla þeirra kemur Proxy Button, en með því að smella á hann opna ég eða loka fyrir tengingu við proxyserverinn sem er skráður í eldrefs-stillingunum. Ég þarf að nota proxy.rhi.hi.is heima, en á þráðlausum nettengingum niðrí bæ (einsog á Prikinu, þarsem ég sit núna) þarf ekkert slíkt. Áður þurfti ég alltaf að fara oní stillingarnar og haka af ,,Use proxy server" eða eitthvað þvíumlíkt. En aldrei meir!

Aðeins meiri hraði, félagar. Munar öllu.

-b.

Ah, hvað er klukkan?

Nú, veldu þér hljómsveit eða tónlistarmann og svaraðu með lagatitlum hennar / hans.
Ókei. Ég vel Cannibal Corpse.

-----
Ertu karl- eða kvenkyns? I Cum Blood

Lýstu sjálfum þér. Rancid Amputation

Hvað finnst fólki um þig? Coffinfeeder

Hvað finnst þér um sjálfan þig? A Skull Full of Maggots

Lýstu þinni fyrrverandi. She Was Asking for It

Lýstu þinni núverandi. Raped by the Beast

Hvar viltu vera? Buried in the Backyard

Hvað viltu vera? Stripped, Raped and Strangled

Hvernig viltu lifa? Staring Through the Eyes of the Dead

Hvar viltu lifa? (dulítil endurtekning..) Chambers of Blood

Hvernig elskarðu? Centuries of Torment

Og komdu svo með nokkur vísdómsorð. Entrails Ripped from a Virgin's Cunt
-----

Þessir titlar eru teknir af plötunum Tomb of the Mutilated, Butchered at Birth, Bloodthirst, Eaten Back to Life, The Bleeding og Gallery of Suicide.

Þetta gæti verið besta klukk sem ég hef hrækt frá mér.

-b.

Hildur þýðir 'orrusta'

Ég er í bölvuðum vítahring hvað varðar svefn og vöku og svoleiðis. Vaki langt framá nótt afþví ég nenni ekki að fara að sofa og vakna ekki fyrren seint og síðarmeir afþví ég nenni ekki að fara á lappir.

Reyndar ætla ég að fara að koma mér í bælið núna, en þar með er ég að stíga skref í rétta átt.. undanfarnar nætur hef ég ekki lognast útaf fyrren með morgni. (Þetta var það sem hún Alla sagði alltaf, var það ekki? Með morgni.)

Svo er ég eitthvað að dunda mér að smíða nýja Torfhildarsíðu, enda löngu kominn tími á það. Sjáum hvernig það fer..

-b.

Ekki er öll vitleysan til neins

Mér er auðvitað þvert um geð að tengja beint á þetta kjaftæði, en sjá hér hversvegna ég hef engan áhuga á að koma fram undir merkjum vitleysinga lengur (þótt þeir séu auðvitað drengir góðir, langflestir). Nú virðist hver sem er geta bendlað þennan áður göfuga félagsskap við hvaða tilgerðargutl og atómhórustæla sem honum dettur í hug.

Djúpt í árina tekið? Tja.. nei.

-b.

Framsetning

Ahh, þetta er nú aðeins skárra. Hm?
-moz-border-radius segi ég. Mér finnst það allavega lúkka betur en gamla góða rétta hornið.. IE fílar það ekki, frekar en annað (hens -moz forskeytið) en hei, ekki er ég að nota IE. Þannig að.

Samt ósáttur við bakgrunninn ennþá. Hræðilegt veggfóður, eiginlega. Sem betur fer er ekki mikið mál að rífa það af og smella öðru þarna upp, en það er bara hvað það væri.. Hnuss.

Og svo var Nóvemberkaktusinn sem hann Davíð gaf mér í útskriftarafmælisgjöf að blómstra. Í Nóvember, auðvitað. Miðjum Nóvember. Sko:



-b.

Ó nei

,,Hættu að lifa í pastanu" er svoo ekki Lenó-brandari.

,,I'd rather have a bottle in front of me than a..."

"I have also been trying out a sort of half-way stage between electroshock and prefrontal lobotomy [to treat mental patients].... This consists of knocking them out with a shock and while they are under the 'anesthetic' thrusting an ice pick up between the eyeball and the eyelid through the roof of the orbit [the bony cavity that contains the eye] actually into the frontal lobe of the brain and making the lateral cut by swinging the thing from side to side. I have done two patients on both sides and another on one side without running into any complications, except a very black eye in one case. There may be trouble later on but it seemed fairly easy, although definitely a disagreeable thing to watch. It remains to be seen how these cases hold up, but so far they have shown considerable relief of their symptoms, and only some of the minor behavior difficulties that follow lobotomy. [That is, prefrontal lobotomy, which typically involved boring holes through the front of the skull. The ice pick operation is called a "transorbital lobotomy."] They can even get up and go home within an hour or so. If this works out it will be a great advance for people who are too bad for shock but not bad enough for surgery."

Freeman went around the country in the late 1940s demonstrating this technique in mental hospitals. These exhibitions reportedly went well for the most part, except on those occasions when the patient bled too much or the ice pick broke off within the orbit or inside the skull. To remedy this problem, the ice pick was later replaced with a sturdier instrument and an ordinary carpenter's hammer was used to drive it into the brain.

A-L

Mér sýnist þessi síða ekki koma neitt sérstaklega vel út í IE. Þetta fær maður fyrir að reyna að púsla hlutunum saman uppá pixel. (Hvernig er það annars, er ekki til neitt íslenskt orð yfir pixel? Orðabók aldamóta segir ,,punktur". Er það að ganga?)
..Þetta fær maður fyrir að reyna að púsla hlutunum saman uppá punkt. Jú, það gengur ágætlega. Spurning um að koma samhenginu til skila.

Dagurinn í dag fór í alls ekki neitt. Ég fór ekki að sofa fyrren að verða sjö í morgun og vaknaði ansi seint.. hef bara ekki komið mér að verki, enda búinn að vera ónýtur. Þynnka gærdagsins skildi eftir sig eftirþynnku sem ég er ekki alveg að meika. Mér líður einsog ég sé veikur en ég þykist samt vita að það sé ekkert að mér, þannig. Þetta er í höfðinu, svona mestallt.

Eða ég veit það ekki. Mér er illt í lungunum og ég get ekki dregið andann djúpt án þess að hósta. Gæti hafa náð mér í kvef þarna á slarkinu, eða þá að.. bara.. eitthvað. Það er eitthvað ekki einsog það á að vera.

Það er ekkert að gerast í fréttum. Nema þá þetta sem hann Már skrifar um í dag, Fox sýndu tvo þætti í röð af Arrested Development um daginn (eftir að hafa sett þáttinn á pásu í mánuð til að sýna hafnarbolta) og urðu fyrir svo miklum vonbrigðum með áhorfið að þeir ákváðu að stytta þriðju seríu niður í 13 þætti. Fyrsta sería var þessi staðlaði 22 þátta pakki, önnur var ekki nema 18 (svipað dæmi í gangi þá og núna, enda var óljóst með framhaldið eftir þá ákvörðun) og nú verður sú þriðja 13 stykki og punktur. (Ekki pixill samt.)

Ég vona bara að fyrst þetta er ákveðið núþegar, þá hafi þetta góða fólk tækifæri til að móta síðustu þættina með þetta í huga og klára dæmið almennilega. Eitthvað svipað og með The Ben Stiller Show, þarsem þau vissu öll að það væri búið að loka á framleiðslu þáttanna þegar þau gerðu 13. þátt (en hann fór aldrei í loftið). Því miður er lokaþátturinn á þeim bænum ansi slappur, en það er hinsvegar greinilegt að þau voru bara að gera það sem þeim datt í hug. Verst að það kom ekki betur út en það gerði á endanum..

Atli hóra óskar eftir kvenmanni til að brjóta í sér hjartað. Hver hefur ekki staðið í svoleiðis veseni spyr ég.

Í sjónvarpinu kyrjar skáldið: Ég vil ekki vera neinn annar en sá sem ég hef verið að reyna uppá síðkastið. Segiði svo að ljóðið sé dautt.

En svona í alvörunni, segið það með mér: Ljóðið er dautt.
Ljóðið er Dautt
(Smá meiri áherslu á endann þannig að maður geri líka heyrt það sem ,,autt", handa metistunum þarna úti) Ljóðið er dautt!

Ég tók myndavélina með mér austur en tók engar myndir á tónleikunum og engar myndir í brúðkaupsveislunni því ég tók myndavélina aldrei með mér. Kannske var það bara fyrir bestu.. hefði samt verið gaman að eiga góða mynd af Hjálmum. En ég á allavega þessa hérna af henni ömmu og Þorra bróður fyrir aftan módern léttmjólkurfernu:



-b.

Helgin og svoleiðis

Það væri ágætis drykkjuleikur að súpa í hvert skipti sem sögumaðurinn segir ,,realized" í Arrested Development.

Hjálmar voru fínir á föstudaginn. Tónleikarnir gengu sérstaklega vel fyrir sig.. Rúv útvarpaði þeim beint og ég held að það hafi verið til þess að þeir byrjuðu á réttum tíma. Skemmtileg tilbreyting það.

Á laugardaginn var étið og drukkið í Þingborg. Rosa fínn matur og ofboðslega mikið áfengi. Ég man ekki hvenær ég kom heim á Heiðarveginn en mig rámar óljóslega í að hafa farið þaðan á Pakkhúsið. Svo skutlaði hann Fúsi mér heim í dag og bauð mér í mat á gamlárskvöld. Spennó.

Mikið er ég svangur.

-b.

Grillið

Ég man aldrei hvort græna ljósið á samlokugrillinu mínu þýðir að það sé allt í góðu grilli ennþá og ég þurfi ekki að kippa matnum út fyrren á rauða, eða hvort það er að 'gefa mér grænt' á að skafa ljúfmetið úr kjafti þess.

Grillið er nefnilega orðið dálítið leiðinlegt (ég man reyndar ekki hvort þetta hefur alltaf verið svona eða hvort það ágerðist með tímanum) á þann veginn að brauðið festist alltaf við efri kjálkann á því.. þannig að ég þarf að opna það lítið eitt, og plokka samlokurnar síðan niður þannig að þær detta í neðri góminn. Og þaðan get ég ýtt þeim á disk.

Væri ég að skrifa fyrir lesendur hefði ég sleppt þessari síðustu málsgrein. En svei mér þá, ef ég væri á annað borð að lesa um samlokugrill þá myndi ég sko vilja vita allt sem viðkomandi gæti sagt mér um það. Sérstaklega svona karaktereinkenni. Drekkur það í laumi? Er það sólgið í Su Doku þrautir? Spilar það Guns 'n Roses í heddfónum inní kirkjunni á meðan aðrir raula sálma?

Nei. En það kann að grilla samlokur.

Segðu mér meira!

-b.

Intermeil

Ég tékka á tetriz_hjá_mail.isl.is póstfanginu mínu með reglulega löngu millibili. Það kemur mér alltaf jafn skemmtilega á óvart að ég skuli muna lykilorðið.. Ég gæti náttúrulega ekki lesið það upp eftir minni, en puttarnir rata sína leið á lyklaborðinu (einsog með svo margt annað). En allavega, ég fæ einhvern slæðing af ruslpósti þangað, en þó ekki svo að ég þurfi að tæma þaðan út vikulega eða eitthvað slíkt (enda væri ég þá löngu hættur að spá í draslinu).

En núna finn ég nokkur skeyti sem eiga bara ekkert heima hjá mér... Hér er eitt sem er sent föstudaginn 12. ágúst 2005 frá Kristjáni Grétarssyni til Júlíönnu Magnúsdóttur:

Sæl og blessuð Júlíanna

Hvaða eign ertu að spá í nákvæmlega, þú tekur það
nefnilega ekki fram ?

kveðja
Kristján Grétarsson

-----Original Message-----
From: Björninn [mailto:tetriz@isl.is]
Sent: 27. janúar 2003 18:03
To: Húsin í bænum
Subject: fyrirspurn


Komið þið sæl.

Eigið þið nokkuð söluyfirlit yfir þessa eign eða einhvað
sem sem sýnir
greiðslubirgði af áhvílandi lánum?

Kveðja
Júlíana Magnúsdóttir
jthm@hi.is
s: 895 7372

(Ég er ekkert að klippa þetta niður neitt, það er nú ekkert markvert í þessu bréfi þannig. Og póstföngin halda sér fyrir mér, ég þekki þetta fólk ekki neitt.)

Hef ekki hugmynd um hvaða lið þetta er. Ég hef aldrei, aldrei sent neinskonar fyrirspurn í sambandi við fasteign eða áhvílandi lán eða neitt slíkt. En þó kemur þetta tökunafn mitt, Björninn, fram í hausnum á undan þessu isl.is netfangi (en ég minnist þess ekki að hafa blandað þessum tveimur saman)..

...

Ég er annars að hlusta á plötuna The Back Room með Editors og get ekki gert það upp við mig hvort þetta sé aum Interpol eftirherma (einsog mér skilst að Ingi vilji meina) eða bara ágætis plata sem fetar kannske heldur duglega í fótspor þessara indí-diskópaunk-wave gaura sem hafa verið svo vinsælir uppá síðkastið.. Interpol, Bloc Party, Killers o.s.frv.

Hvort heldur sem er þá hljómar hún ekki einsog eitthvað sem ég væri til í að hlusta á aftur eftir ár. Annað en Turn on the Bright Lights tildæmis.. ég veit ekki alveg með plötur hinna, en það kemur í ljós. Ég fíla þær vel enn sem komið er.

-b.

Dévaffdé sjöund

Amazon pakkinn minn var að koma í hús, tólf dögum á undan áætlun. Mér þykir það svo gaman ég næ bara ekki í skottið á mér. Og ég sem er svo lítið búinn að gera í dag..

Arrested Development, fyrsta og önnur sería, Profit, Monty Python and the Holy Grail Collector's Edition (þéttur pakki) og Mr. Show: What Happened?!, bók um þættina og þá sem komu að þeim.

Voða sjónvarp eitthvað. En það er jú gott dót í því einsog öðru. Miðill um miðil.

Svo eru ullarsokkar líka það besta síðan ullin sjálf var fyrst ofin. Hallur gleymdi pari á ofninum hjá mér eftir að hann óð skafla og slabb til að komast í útskriftarafmælispartíið mitt, og nú hef ég tekið þá í mína þjónustu. Alveg frábæró. Hefði ekkert á móti því að eiga eina góða lopapeysu líka, svei mér þá. Hef ekki hugmynd um hvað varð um mína gömlu..

...

Og hér er eitt sem ég get varla gert með neinum árangri þegar ég er einn með sjálfum mér lesendahópur þessarar síðu, en það er að monta mig af einhverju ákveðnu.. Fyrir nokkrum vikum síðan ansaði ég klukki á vitleysingum sem var voða sjöfalt alltsaman. Nema hvað það voru bara sex liðir, svo ég bætti hinum sjöunda við, til að fullkomna galdurinn, svo að segja. Þetta var það sem ég sagði reyndar, orð fyrir orð:

Annars skil ég ekki hversvegna það eru ekki sjö liðir í þessu dæmi. Ég ætla að bæta einum við og fullkomna þannig galdurinn, sjö sinnum sjö.

Svo var ég að skoða síðuna hennar Tinnu, þarsem hún er að ansa samskonar klukki, en þar virðist þessi sjöundi liður vera orðinn normið.

Ég reyndi að rekja þetta aftur, en það strandar alltaf á einhverjum sem tilgreinir ekki klukkarann, og allstaðar notar fólk sjöunda liðinn. Ég klukkaði sjálfur engann í framhaldi af mínu dæmi, svo það er blindgata í sjálfu sér.. Ég veit ekki hvernig þetta gerðist, en ég veit að það er frá mér komið. Hefur það eitthvað að segja mér, eða er þetta bara svona hei hei-eitthvað? Gaman?

Já jæja, þetta er kannske ekki beint mont. En þetta er svona semi-merkilegt frá mínum sjónarhóli séð. Eitthvað sem ég myndi blaðra um við fólk á MSN án þess að hika tvisvar, en nú er gaspurhóllinn minn sokkinn undan mér. Þá fleygi ég þessu bara í liðhlaups-holuna góðu og moka yfir.

I really feel like a dream is being woven.

-b.

Tuttugu og sjö tennur

• Kurt Cobain
  
• Jimi Hendrix
  
• Janis Joplin
  
• Jim Morrison
  
• Mikhail Yurievich Lermontov?

Jámm. Hann dó, skotinn til bana í einvígi, 27 ára gamall.

Hann Davíð er ekki orðinn tuttugu og sjö ára gamall ennþá, en þó storkar hann örlögunum með því að bjóða einhverri snælduvitlausri kerlingu með sér í bíó. Ég spurði hann hvort hann væri ekki hræddur við að stinga félaganum í hana vegna þess að þar væri hún örugglega með tennur sem gæru vanað hann í einum bita, þetta skrímsli. Við hlógum allir.

En þá upplýsti ég að þetta væri nú gamalt hroll-mótíf sem kallaðist vagina dentata uppá latínuna. Fyrst vildi hann ekki trúa mér, en nú hefur hann tekið þessari hugmynd opnum örmum, og vill meina að í rauninni hafi allar konur þennan eiginleika - notkun hans sé einfaldlega ekki mjög áberandi. (Hvernig sem á því stendur.)

Og síðan vill hann ganga skrefinu lengra. Þegar ég spyr hvort eina ráðið sé þá að skvera meðvitundarlaust kvenfólk þá dettur honum í hug að téður tanngarður sé í raun og veru góðkynja sníkjudýr (góðkynja fyrir hýsilinn, a.m.k.) og stjórnist því ekki beinlínis af meðvituðum taugaboðum kvenmannsheilans. Sem er langtum hræðilegri tilhugsun.

Þetta dót er líka svona bærilega ill tilhugsun, en þá helst fyrir þær sakir að það sé í raun þörf á græju af þessu tagi. Ikk.

-b.

Sölumennska á bensínstöð

Í gær komu tveir starfsmenn KB banka inná stöðina og fóru að spjalla við hann Jóa gamla um viðbótarlífeyrissparnað. Um ellefuleytið spurðu þau mig hvort ég væri með svoleiðis dæmi í gangi og ég neitti því. Þá fengu þau mig inná kaffistofu og reyndu að selja mig inní þetta dæmi. Og það hafðist hjá þeim.

Málið er að ég hef verið að spá í þessu heillengi, og haft þetta á bakvið eyrað svona síðan ég frétti fyrst af þessu. Þá var ég í úthringingum hjá Markaðslausnum (sem síðan varð Fjarmark, minnir mig) haustið 2000. Það vildi enginn fá fulltrúa frá [hvaða fyrirtæki sem það nú var] í heimsókn til að kynna þessa nýjung, og mér fannst það ekkert skrýtið. Þetta hljómaði voða vel einsog hann setti þetta fram, gaurinn sem útskýrði þetta fyrir okkur hringjurunum, en þetta var voða mikið vúdú eitthvað, fannst mér.

Síðan hef ég alltaf verið að vandræðast yfir því hversu mikið ég skipti um vinnu.. Mér hefur aldrei fundist það neitt vit að starta einhverjum aukalífeyri þegar ég hætti hjá fyrirtækinu eftir þrjá mánuði og þarf svo að vasast í þessu aftur þegar ég byrja hjá næsta. En núna nýlega var ég að ræða þetta við hana Guðmundu, mömmu hans Halls, og hún vildi meina að þetta væri bara ekki svo flókið. Og þessi tvö sem komu í gær tóku undir það.

Það er samt eitthvað við sölumenn sem fer í taugarnar á mér, þannig að þótt ég væri svo að segja seldur frá því að þau gerðu sig líklega til að kaupa mig þá spurði ég og efaðist eins mikið og ég gat. Maður getur að minnsta kosti verið erfiður kúnni, annars er þetta ekkert gaman fyrir bankagreyin.

Þannig að ég er núna byrjaður að safna í viðbótarlífeyrissparnað hjá Vistu. Fimmtíu prósent í Vistu V og fimmtíu prósent í Ævilínu II.

Þau vildu líka gera mér tilboð í bankaviðskiptin mín. Gera mér tilboð! Ég veit ekki hvernig það fer, en ég sagði þeim að þau mættu alveg hringja í mig einhvern daginn.. Þegar ég minntist á úthringingarnar í den spurðu þau líka hvort ég vildi fara aftur í svoleiðis vitleysu, en ég harðneitaði því. Það er eitthvað sem ég geri aldrei aftur.

-b.

Þriðjudagur

Heyrðu karlinn bara að vinna og svona, strauja kort og tína upp klink og svona. Og hver haldiði að labbi ekki inní pleisið nema þessi gaur (til vinstri):



Heyrðu, þá er Egill bara nýi gaurinn sem ég átti að kenna á kassann og svo framvegis. Magnað. Hann lærði bara fljótt, enda ekki mikið vesen.
Tilviljun dagsins.

Svo kem ég heim og þá eru barasta komnir tveir nýjir Arrested þættir á netið. Frábært. Og Retaliation er líka fínn.. Góðir partar hér og þar. ,,I've always wanted to uppercut a punkass."

Æ já.

Á morgun er miðvikudagur. Stutt í föstudaginn og tónleika með Hjálmum á Flúðum. Verst að helvítis málþingið er á sama dag, fyrr um daginn. Ég ætlaði að fara snemma á Selfoss, en mig langar að sjá eitthvað á þessu dæmi.

Ahh, nýfundið frelsi mitt er ekki búið að stimpla sig inní puttana og skrifhausinn. Ég þarf andskotann ekkert að skrifa meira ef ég nenni því ekki og ég þarf ekki einusinni að loka þessu nema mig langi til þess.

-b.

Ellefu dagar á hlaupum

Hvernig ætli það virki að smella svona titli ofaná póstinn? Ég fæ víst að komast að því.

En já, þetta er orðinn dálítill tími og þó sér ekki fyrir endann á honum. Ég veit ekki einusinni hvort mig langar til að halda áfram skrifum af þessum toga eftir að ég hef sagt skilið við bandið, en það verður að koma í ljós. Vandamálið tengist auðvitað eðli skrifanna, þ.e.a.s. hvers vegna fyrri skrifin áttu sér stað til að byrja með. Það hafði sína kosti að vera með marga lesendur, en um leið var það þessi óhóflegi lesendafjöldi sem latti mig til skrifa. Hvað getur maður sagt við hundrað manns í einu? A.m.k. ekki það sama og maður segir fimm manneskjum.. Og þó maður reyni að hugsa ekki um það verður varla hjá því komist ef maður er að pæla í þessu formi á annað borð.

Kostirnir voru nefnilega þeir að allir þessir lesendur gáfu manni (ef til vill falska) tilfinningu fyrir því að hægt væri að koma einhverju áleiðis, frekar en ef maður hnippti í fimm vini sína eða svo. Þarna var komið eitthvað meira en hnútur í neti.. meira einsog nokkrir rammar af því. Þú gengur ekki inní eldhúsið heima hjá þér og lýsir því yfir að þig vanti að fá lánaða sleggju, eða að það sé partí á föstudaginn. Maður þarf að koma skilaboðunum til þeirra sem þeim er beint að, hvort sem það er í smáum skömmtum einsog símtölum eða bréfasendingum, eða stórum hollum einsog tilkynningu á vefsíðu. Sem fólk les.

Þannig að stóri vettvangurinn er sannarlega til einhvers nothæfur (þó svo að í reynd séu notin ekki nærri því eins mikil og maður skyldi vona), en um leið er hann takmarkandi. Það er vissulega ekkert sem hindrar mann í að svissa á milli eftir því sem hentar, en er maður þá ekki farinn að leggja of mikla vinnu í eitthvað sem ætti, eðli síns vegna, að vera auðvelt og fljótlegt?

Það er hægt að láta móðan mása um þetta fram og aftur. Held ég. En þetta snýst um fjölda lesenda. Og þá á ég við fjölda þeirra sem skrifarinn heldur eða gerir sér grein fyrir að lesi skrifin. Hvenær verður fjöldinn mikill og hvenær of mikill? Það verður sjálfsagt hver og einn að leggja mat á það fyrir sig. Ég held að vöntunin á sjáanlegum lesendum geti verið óþægileg þegar kúplað er niður á þennan hátt, en um leið frelsandi.

Hverjum er ekki sama hvað þú hefur að segja hvort eð er?

Já, ég strauk bara.