If 300, the new battle epic based on the graphic novel by Frank Miller and Lynn Varley, had been made in Germany in the mid-1930s, it would be studied today alongside The Eternal Jew as a textbook example of how race-baiting fantasy and nationalist myth can serve as an incitement to total war. Since it's a product of the post-ideological, post-Xbox 21st century, 300 will instead be talked about as a technical achievement, the next blip on the increasingly blurry line between movies and video games.
Directed by Zack Snyder, whose first feature film was the 2004 makeover of the horror classic Dawn of the Dead, 300 digitally re-creates the Battle of Thermopylae in 480 B.C., where, according to classical history and legend, the Spartan king Leonidas led a force of only 300 men against a Persian enemy numbering in the hundreds of thousands. The comic fanboys who make up 300's primary audience demographic aren't likely to get hung up on the movie's historical content, much less any parallels with present-day politics. But what's maddening about 300 (besides the paralyzing monotony of watching chiseled white guys make shish kebabs from swarthy Persians for 116 indistinguishable minutes) is that no one involved—not Miller, not Snyder, not one of the army of screenwriters, art directors, and tech wizards who mounted this empty, gorgeous spectacle—seems to have noticed that we're in the middle of an actual war. With actual Persians (or at least denizens of that vast swath of land once occupied by the Persian empire).
Líklega er eitthvað til í því að helsti markhópur þessarar myndar séu ungir karlar sem lesa myndasögur og spila tölvuleiki, en er það endilega ástæðan fyrir því að hún leyfir sér þennan hvíta hroka? Mig minnir að Apocalypto hafi fengið svipaða gagnrýni úr einstaka áttum, þótt þar hafi brúnu villimennirnir ekki verið Persar heldur Mayar. Og þar þurfti enga post-hugmyndafræðilega tölvuleikjafíkla til að bjarga miðasölunni.
Það er annars dálítið síðan ég las 300. Ég man að hún er gullfallegur gripur. Og ég leyfi mér að efast um að Miller hafi þar verið að skrifa sína útgáfu af The Eternal Jew. Einsog í Sin City bókunum hans er verið að sýna stælta harðjaxla sem berja á ljótum, veiklulegum og/eða vansköpuðum þorpurum. Munurinn er að hér klæðast þeir ilskóm og.. jú og þorpararnir eru brúnir villimenn. Eflaust eitthvað til í þessu hjá slate-aranum. Ekki besta tímasetningin hvað aðlögun varðar.
En ég kem til með að sjá þessa mynd.
-b.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli