Síðan er hérna viðtalsbók. Matthías Johannessen ræðir við Þórberg Þórðarson. Þarna er ekki alveg jafn mikið í gangi og á 101 hér fyrir ofan en þó alveg nóg. Það er stjarna á himni, titillinn er yfirlýsing sem er þrykkt upp í næturblámann. Rauður, gulur, blár, smá hvítur. Mjög præm og þjóðlegt. Eða kannske kitlar það mig bara hvað kápan er lík þeirri á Breakfast of Champions. Og þó ekki svo mjög.
Og að lokum er hérna bók sem ég keypti á útsölu í Eymundsson í gær. Ég var að fara í Bónus í Kringlunni og kíkti til Davíðs í leiðinni. Ég fór og skoðaði útsöluborðið, ráfaði um, sá Davíð í fjarska, las í bókum, beið eftir því að hann losnaði frá kúnna, las aðeins meira, keypti bókina, skoðaði í kringum mig og náði loks sambandi við Davíð þegar hann sá mig útundan sér og hélt ég væri kúnni. held ég. En þetta er semsagt kápan:
Og nú er hægt að smella á hana og lesa textann. Ég las innganginn áðan og hann er mjög fyndinn. Þetta er nördahúmor, rólegheitahúmor. Eitthvað sem passar til að hafa í sófanum á meðan maður borðar kleinu, drekkur kannske tebolla.
Kannske ég geri það þegar ég kem heim.
Og nú er ég búinn að ráða mig í meiri vinnu hérna á safninu. Sjáum hvernig það fer.
-b.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli